Ik zat (eindelijk) in het werkende leven maar door alle veranderingen en dingen die nu gaande zijn, heb ik besloten om toch weer te gaan studeren.
Volgens mij dachten heel veel mensen dat ik de keuze zo gemaakt heb, alsof het niets is. Maar dat is niet zo.
Ik heb een hele tijd geroepen dat ik van plan was om, zodra ik de kans had en alles wat stabiel zou zijn, ik de schoolbanken graag weer in wilde gaan op het HBO nog te gaan doen.
Ik ben hier ooit eens aan begonnen en heb gemerkt dat ik het wel aankon.
Maar door alles eromheen en alles in mijn privé leven, werd het teveel.
Tijdens mijn studie, de MBO-V verpleegkunde heb ik gemerkt dat er iets was wat ik miste, de theoretische kennis. Het was er wel, maar qua diepgang was het voor mij te weinig, ik wilde meer. En dat ga ik nu verder ontwikkelen op het HBO.
Ik heb, omdat ik dat miste en wel graag wilde krijgen en hebben, gezegd dat ik het HBO alsnog erachteraan wilde gaan doen.
Maar dat het zo snel erop zou volgen had ik niet in mijn hoofd.
Toen ik hoorde dat, door de reorganisatie ik eruit zou komen te liggen op mijn werk, voelde het even alsof ik in een zwart gat zou belanden.
Ik miste mijn stukje houvast, weten waar ik naartoe zou leven en waar ik nu eigenlijk mee bezig was, zou zijn en waar ik nu eigenlijk mee bezig zou gaan.
Want ja, op dat moment draaide alles om mijn werk en dat zou ineens verdwijnen!
Ik heb toen een hele poos na lopen denken over wat ik wilde en wat nu eigenlijk een handige en slimme zet zou zijn.
Na lang nadenken heb ik er toch voor gekozen om de studie weer op te pakken. Samen met mijn vriend ben ik naar verschillende open dagen geweest om te kijken welke school mij het meeste aansprak.
Ik merkte, bij het nadenken over de studie en op de open dagen, dat ik er al heel anders instond dan de eerste keer studeren.
Wanneer je van de middelbare school af komt en gaat studeren ben je er op de één of andere manier heel anders mee bezig. Je gaat studeren, maar of dat ook HET is dat weet je nog niet. Ook qua motivatie kan ik nu al merken dat het anders is.
Ik ben veel gemotiveerder om het te halen, omdat ik nu weet dat het echt is wat ik wil. En ik nu ook weet wat de verpleegkunde inhoud. Vijf jaar geleden had ik er wel een beeld bij, maar ontbrak de inhoud.
Bij het maken van zo'n belangrijke keuze als weer de schoolbanken ingaan komt meer kijken dan je in eerste instantie verwacht. Vrijwel alles veranderd dan weer. Je gaat weer naar school (tja, hoort ook bij het studeren hè, haha!), je hebt weer huiswerk en tentamens, maakt weer overuren met je boeken en je computer, andere kosten dan tijdens het werkende leven en eventueel je woonsituatie gaat veranderen.
Dingen waar je eerst helemaal niet meer aan dacht die komen nu weer om de hoek kijken.
Ik ben zelf in ieder geval heel erg blij met mijn keuze. Ook ben ik er super blij mee dat iedereen in mijn omgeving achter mij staat en mij steunt waar kan en nodig is.Je zult merken,... zij zijn een belangrijk onderdeel van je motivatie en hulp bij zo'n beslissing!
