Op dit moment werk ik als groepsbegeleiding in de gehandicaptenzorg. Sinds
vorig jaar mei werk ik op deze instelling en het is me altijd goed bevallen.
Tijdens mijn eindstage van de MBO-V verpleegkunde ben ik hier eigenlijk beland en kon dus mooi in één keer door vanuit mijn studie, door in het werkende leven.
Helaas door de reorganisatie stopt mijn contact vanaf 1 juni 2015 en houd het hier dus voor mij op.
Woensdag 27 mei is mijn laatste dienst hier en ik kan merken dat het niet alleen voor mij, maar ook voor mijn collega’s en een aantal cliënten heel raar is en begint te voelen.
(Het niveau van de cliënten op deze woongroep is nogal verschillend. Er is iemand met een ontwikkelingsniveau van een half jaar maar er zijn ook cliënten met een ontwikkelingsniveau van 2,5 jaar. Hierdoor krijg je verschillende reacties en merk je dat de één wel en de ander niet snapt wat er gaande is).
Zo heb ik met een collega al een soort van klein afscheid gehouden. Met haar heb ik mijn laatste dienst al gewerkt en dat is een heel gek idee kan ik je vertellen. Op dat moment moest in nog zo’n 2,5 werken voordat ik klaar zou zijn, maar te weten dat het de laatste dienst met haar is en was. Heel bizar.
Je kan merken dat er een bepaalde sfeer is en hangt, eentje die wat somber is.
Zo merk ik ook dat er bij mezelf een soort gek en apart gevoel is tijdens het werken. Een ander soort gevoel dan ik normaal gesproken had.
Ik was altijd heel erg gemotiveerd, ging er voor meer dan 200% tegenaan en wilde alles altijd wel doen, uitzoeken en uitproberen.
Nu houd ik me meer bezig met de basis en richt ik me nog meer op het contact met de cliënten dan voorheen.
Over ongeveer 1,5 week zit het er voor mij hier alweer op. Het zijn nu dus echt de laatste loodjes.
Nog even doorzetten en lekker werken de laatste diensten.
En dan op naar de volgende uitdaging, vakantiewerk op een revalidatie-afdeling!
Tijdens mijn eindstage van de MBO-V verpleegkunde ben ik hier eigenlijk beland en kon dus mooi in één keer door vanuit mijn studie, door in het werkende leven.
Helaas door de reorganisatie stopt mijn contact vanaf 1 juni 2015 en houd het hier dus voor mij op.
Woensdag 27 mei is mijn laatste dienst hier en ik kan merken dat het niet alleen voor mij, maar ook voor mijn collega’s en een aantal cliënten heel raar is en begint te voelen.
(Het niveau van de cliënten op deze woongroep is nogal verschillend. Er is iemand met een ontwikkelingsniveau van een half jaar maar er zijn ook cliënten met een ontwikkelingsniveau van 2,5 jaar. Hierdoor krijg je verschillende reacties en merk je dat de één wel en de ander niet snapt wat er gaande is).
Zo heb ik met een collega al een soort van klein afscheid gehouden. Met haar heb ik mijn laatste dienst al gewerkt en dat is een heel gek idee kan ik je vertellen. Op dat moment moest in nog zo’n 2,5 werken voordat ik klaar zou zijn, maar te weten dat het de laatste dienst met haar is en was. Heel bizar.
Je kan merken dat er een bepaalde sfeer is en hangt, eentje die wat somber is.
Zo merk ik ook dat er bij mezelf een soort gek en apart gevoel is tijdens het werken. Een ander soort gevoel dan ik normaal gesproken had.
Ik was altijd heel erg gemotiveerd, ging er voor meer dan 200% tegenaan en wilde alles altijd wel doen, uitzoeken en uitproberen.
Nu houd ik me meer bezig met de basis en richt ik me nog meer op het contact met de cliënten dan voorheen.
Over ongeveer 1,5 week zit het er voor mij hier alweer op. Het zijn nu dus echt de laatste loodjes.
Nog even doorzetten en lekker werken de laatste diensten.
En dan op naar de volgende uitdaging, vakantiewerk op een revalidatie-afdeling!
